VERSCHILLENDE PRESTATIES VAN VEROUDERDE ISOLATOREN TUSSEN PORSELEINEN, GLAS EN COMPOSIETISOLATOREN

Nutsbedrijven hebben drie bewezen isolatietechnologieën die ze op hun netwerken kunnen inzetten. Isolatoren van porselein en gehard glas bestaan ​​al sinds de eerste dagen van stroomvoorziening boven het hoofd en hebben bewezen zeer betrouwbaar te zijn. Composietisolatoren werden daarentegen pas ongeveer 35 jaar geleden op grote schaal geïntroduceerd, maar hebben sindsdien snelle vooruitgang geboekt om naast porselein en glas te worden beschouwd. Toch zijn er belangrijke verschillen in deze isolatoren. Zowel porselein als glas zijn bijvoorbeeld gemakkelijk bevochtigbare, broze en zware materialen, terwijl composietisolatoren licht, niet-bros zijn en waterfilmvorming gedurende langere tijd ontmoedigen. Omdat de buitenomstandigheden en de geleiders die ze ondersteunen hetzelfde zijn, lijnontwerp in termen van isolatorafmetingen en elektrische en mechanische sterktes is vrijwel hetzelfde voor de verschillende isolatortechnologieën. Ze hebben ook verschillende gemeenschappelijke nationale en internationale normen binnen ANSI en IEC. Hoewel veel gebruikers vinden dat de werking van lijnen met verouderde isolatoren en onderhoudspraktijken op deze lijnen ook hetzelfde zouden moeten zijn voor alle isolatortechnologieën, is niets minder waar. Alle overeenkomsten tussen de verschillende technologieën zouden moeten eindigen zodra isolatoren niet meer in hun nieuwe staat verkeren. Dit komt omdat de verschillende servicebelastingen (elektrisch, mechanisch, omgevingsbelastingen, enz.) in de loop van de tijd aanzienlijke verschillen kunnen veroorzaken in de prestaties van de isolator. Ze hebben ook verschillende gemeenschappelijke nationale en internationale normen binnen ANSI en IEC. Hoewel veel gebruikers vinden dat de werking van lijnen met verouderde isolatoren en onderhoudspraktijken op deze lijnen ook hetzelfde zouden moeten zijn voor alle isolatortechnologieën, is niets minder waar. Alle overeenkomsten tussen de verschillende technologieën zouden moeten eindigen zodra isolatoren niet meer in hun nieuwe staat verkeren. Dit komt omdat de verschillende servicebelastingen (elektrisch, mechanisch, omgevingsbelastingen, enz.) in de loop van de tijd aanzienlijke verschillen kunnen veroorzaken in de prestaties van de isolator. Ze hebben ook verschillende gemeenschappelijke nationale en internationale normen binnen ANSI en IEC. Hoewel veel gebruikers vinden dat de werking van lijnen met verouderde isolatoren en onderhoudspraktijken op deze lijnen ook hetzelfde zouden moeten zijn voor alle isolatortechnologieën, is niets minder waar. Alle overeenkomsten tussen de verschillende technologieën zouden moeten eindigen zodra isolatoren niet meer in hun nieuwe staat verkeren. Dit komt omdat de verschillende servicebelastingen (elektrisch, mechanisch, omgevingsbelastingen, enz.) in de loop van de tijd aanzienlijke verschillen kunnen veroorzaken in de prestaties van de isolator. Alle overeenkomsten tussen de verschillende technologieën zouden moeten eindigen zodra isolatoren niet meer in hun nieuwe staat verkeren. Dit komt omdat de verschillende servicebelastingen (elektrisch, mechanisch, omgevingsbelastingen, enz.) in de loop van de tijd aanzienlijke verschillen kunnen veroorzaken in de prestaties van de isolator. Alle overeenkomsten tussen de verschillende technologieën zouden moeten eindigen zodra isolatoren niet meer in hun nieuwe staat verkeren. Dit komt omdat de verschillende servicebelastingen (elektrisch, mechanisch, omgevingsbelastingen, enz.) in de loop van de tijd aanzienlijke verschillen kunnen veroorzaken in de prestaties van de isolator.

Veel gebruikers verwachten dat deze isolatoren meer dan 50 jaar meegaan en dit is inderdaad aangetoond voor gehard glas en sommige soorten porselein. Toch is het bekend dat ze af en toe falen als gevolg van problemen die voortkomen uit fabricage, verkeerde toepassing, vervuiling en vandalisme. Tegelijkertijd zijn de faalwijzen van porselein, gehard glas en composiet ophangisolatoren verschillend, en de relevante faalpercentages variëren dienovereenkomstig. In de meeste gevallen houden verschillen in faalwijzen verband met de gebruikte materialen en fabricagemethoden. Belangrijker dan het uitvalpercentage is de impact van een enkele storing op de systeembetrouwbaarheid.